“The founding 5”
Lode Wielemans – Steven de Beukelaer – Barry Verboven – Steven Ibens – Tom Van der Brempt
We noteren het voorjaar van 2010 een aantal mannen uit Putte spreken af om eens een toertje te gaan rijden met de koersfiets.
De ene is al wat sportiever als de andere. De ene heeft een hippe nieuwe koersvelo de andere een oud versleten krel. De ene past wel goed in een tenuke de andere niet. Buisvitessen of ne carbonnen kader. Alle 5 wilden ze wel wat fietsen maar niet onmiddellijk aanpikken bij een bestaande ploeg of club.
Het werd een heroïsche eerste rit. Met de nodige zadelpijnen – zere ruggen tot gevolg. Tijdens de allereerste eagle rit zijn we zelfs twee keer gestopt om even op adem te komen, nee niet naar de kroeg. Gewoon langs de kant van het water, want onze eerste rit was een schapendijkje. Toen we na de rit aankwamen op het terras van het witte paard, heb ik iemand een cola weten bestellen, iemand die compleet het noorden kwijt was na ons eerste ritje/ helemaal choco om het in vaktermen te zeggen. De anderen dronken een biertje en spraken af om dit vaker te doen omdat het gezellig was. Tussen trappist duvel en pint moest een naam verzonnen worden. De vrolijke trappistentrappers was een eerste aanzet. Maar we wilden niet onmiddellijk met een naam aan een biersoort of merk worden herkent. Laat staan aan dat men ons zou koppelen aan een café. Tot er iemand opmerkte dat Lode reed in een tenue van Eagle burgmann, (lode zijn werkgever). We voelen ons vrij als een vogel op de racefiets wij zijn: “DE EAGLES”… Bij de volgende bestelronde hielden we onze club boven het doopfont. De eagles waren geboren met enkele vuistregels die we hoog in het vaandel zouden dragen:
• Kameraadschap op de velo
• Geen gekoers we wilden een afsplitsing zijn van de snelle en racende ploegjes die al bestonden
• Fietsen en inspannen horen samen met een pintje en ontspannen
Bij deze 3 vuistregels hoorde ook al van in het begin een groet. Een groet die voor één enkel stichtend lid vandaag nog steeds een moeilijke hindernis is. Er werden namen geplakt op mensen die zeker nooit een Eagle konden worden. (omdat ze zich niet aan de vuistregels zouden kunnen houden). Later zou blijken dat er zelfs één van in het feestbestuur zou stappen, en werd het ultieme bewijs geleverd: iedereen kan eagle worden !!
De weken na de stichting van “de eagles” bleven er een aantal stichters netjes op appél om ons toertje te rijden, hier en daar werd wat reclame gemaakt en zachtjes, beetje bij beetje groeiden we. Twee van de stichters hielden het vrij snel voor bekeken, één is vandaag de dag terug als steunend lid, de andere zijn vélo hangt al enkele jaren aan de haak.
Aan het eind van het seizoen besloten we naar de trappisten van Westmalle te fietsen. Onze eerste sluitingsrit. Ergens in september 2010 waren we nog met niet zoveel eagles. Het busje van eagle burgmann veel regen maar we haalden het ! een trappistje of … later terug naar huis lekke banden gietende regen het was niet om aan te zien. ’s Avonds ons eerste feestje bij Leo en Maria.
Leo en Maria – de uitbaters van het witte paard die wisten hoe ze mensen en clubjes moesten soigneren.
Een winter ging voorbij, hier en daar ging de naam van de eagles over de tong, in Putte maar ook al een beetje in de polder. Vol verwachting keken we uit naar 2011 en wat ons dat zou brengen.
2011:
Met een bomvolle bus naar Sankt Wendel, een winteruitje naar het 
WK veldrijden luidde het nieuwe eaglejaar in. Een eerste logo werd ontworpen. De start van het seizoen, onze stoutste dromen kwamen uit. Op woensdagavonden troepten heel wat volk samen aan de paal. Bekenden en onbekenden uit de buurt van verder weg. Vrouwen begonnen mee te rijden. Heerlijk fietsjaar heerlijk groeiend clubje. Via de schoonvader van Philip S. kregen we tenues. Deze werden in de eerste fase verkocht voor € 25 een truitje en een broekje. De centen die we daarmee in kas staken werden later gebruikt als onze eigen sponsorbijdrage op de tenues zoals we ze vandaag kennen. Anno 2014 zijn het bijna unieke retro stukken. (en er zijn er nog in stock).
Doe eens iets geks deel 1:
We gaan meedoen aan de 24u van zolder met de racefiets ! Topweekend
Een sluitingrit met veel volk een mooie cavastop aan de oesterdam en een Superfeest in het witte paard. Bekers – wisselbekers- papieren eagle werden uitgereikt.
2012:
Terwijl de meeste eagles in een diepe winterslaap zaten, kreeg de voorzitter een gek idee: we gaan met de eagles naar de Mont Ventoux. Het weekend van pinksteren en ik huur …. Een hele chambre d’ hôtes af. Resultaat 24 eagles gingen op reis. Een ervaring die vandaag de dag nog in mijn geheugen staat alsof het gisteren was. Zij die erbij waren zullen beamen dat het iets unieks was.
We hadden wat geld opzij staan en hadden binnen onze eigen rangen een aantal sponsors gevonden. Tijdens een RVV pasweekend in de Moretuslei kwamen er maar liefst 53 mensen kledingbestellen van de eagles. Onze woensdagen groeiden uit tot fijne fietstrips gevolgd door even gezellige avonden op het terras of in de kroeg. Jammer dat onze tenues er nog niet waren toen we naar de Ventoux gingen.
In september wederom een mooie sluitingsrit en dito feest bij Patrick en Greet. De nieuwe uitbaters van café het witte paard, natuurlijk vergaten we onze oude niet en we maakten een eagle-klassieker ‘de leo en Maria rit’. Op onze velo naar clinge. Dat we nog veel naar daar mogen rijden.
2013:
We begonnen het jaar met een bijbestelronde van de kleding. Tegen alle verwachtingen in waren er heel veel mensen die extra kleding wilden hebben. Lange broeken, wintervesten, windstoppers etc…
Een jaar met wat aanpassingen, er werd besloten om lidgeld te gaan vragen. Er werd een eagle-rekening geopend en we werden een feitelijke vereniging.
We steunden een goed doel, nl. bring a smile – er reden mensen mee in de 24 u mtb van westel.
We gingen met een fun en een race team naar de 24 u van zolder. Aan 
het begin van de zomer veranderden we van vertrekplek en van aankomstplek. Geen “witte paard” meer maar “afspanning de Croone”. Daar waar Sigi, Dario en jacky (Mathijsen) ons in de watten leggen.
Een sluitingsrit met een sluitingsfeest bij Christophe in de tuin. Weer een hoogtepunt bij in ons prille bestaan. Ondanks het lidgeld 65 leden en 109 mensen die eens één keertje of meer hebben meegereden.
In het najaar kwamen de winter/bos/eagles vlot van de grond, er werd wat op de baan gereden maar een heel aantal doken het bos in onder deskundige begeleiding van een aantal ervaren bosratten.
2014:
We zijn het jaar gestart met het opmaken van een echt bestuur. Een bestuur voor de fietsclub was iets waar volgens een aantal leden nood aan was. Iedereen met vragen of opmerkingen of suggesties kan vanaf nu altijd bij iemand van het bestuur terecht. En dan een kleine maar voor eagles een belangrijke zijtak van het bestuur: het feestbestuur.
Zij hebben er in de eerste maand van het nieuwe jaar al twee prachtige activiteiten opzitten. Er werd ten voordele van onze eigen kas Driekoningen gezongen bij leden en sympathisanten. Er werd voor de eerste keer een nieuwjaarswandeling / borrel / receptie in elkaar gebokst. Niet minder dan 54 volwassenen en 32 kinderen waren aanwezig. Een megasucces.
Wordt vervolgd …